Οι πραγματείες αυτές, οι οποίες θεωρήθηκαν από τους ερευνητές ως νόθα έργα του Αριστοτέλη, με τα θέματα που πραγματεύονται αναδεικνύουν και άλλες πτυχές του φιλοσοφικού στοχασμού του μεγάλου φιλοσόφου που σχετίζονται με την εκπαίδευση.
Στην επικαιρότητα έρχεται το ζήτημα της δια βίου εκπαίδευσης, όπως αυτό αναδύεται μέσα από την ανάλυση και συζήτηση των φιλοσοφικών θεμάτων στα συμπόσια, με τη συνοδεία του οίνου.
Επίσης αναδεικνύεται το πρόβλημα της αγωγής και της ηθικής διάπλασης του ανθρώπου μέσα από τη διάκριση των αρετών σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Τέλος, με την εμβριθή κοσμολογική περιγραφή στο έργο "Περί κόσμου" παρέχεται μια εμπειρική γνώση και προωθείται μια παιδαγωγική μέθοδος αναγωγής και κατάληψης της ενάργειας του κόσμου, της αρχής, της τάξης και της αρμονίας, που είναι ο Θεός. Με βάση τις ανωτέρω επισημάνσεις δικαιολογείται ο υπότιτλος "Φιλοσοφία και εκπαίδευση".