Το τέλος του 19ου και τα πρώτα είκοσι δύο χρόνια του 20ού αιώνα σημαδεύτηκαν από γεγονότα καθοριστικά για την ιστορία της νεότερης Ελλάδας: ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, στρατιωτική επανάσταση στο Γουδί, βαλκανικοί πόλεμοι, πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, εθνικός διχασμός, Μικρασιατική καταστροφή.
Mέσα από τα μεγάλα αυτά γεγονότα, στα οποία διαδραματίζει και ο ίδιος πρωταγωνιστικό ή παρασκηνιακό ρόλο, ο Ιωάννης Μεταξάς χαράζει βαθύτατα τα ίχνη της στρατιωτικής του οξυδέρκειας, αλλά και αφήνει να διαφανεί η φιλοδοξία του να διαδραματίσει εξίσου πρωταγωνιστικό ρόλο και στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας.
Φανατικός "βασιλικός" και αμείλικτος πολέμιος της πολιτικής του Βενιζέλου εμμένει στην ουδετερότητα της Ελλάδας κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και, αργότερα, αντιτίθεται στη Μικρασιατική εκστρατεία. Με απαίτηση των Γάλλων εξορίζεται το 1917, από την κυβέρνηση Ζαΐμη, στην Κορσική. Δραπετεύει στη Σαρδηνία και μετά στην Ιταλία μέχρι το 1920, ενώ από το 1919 έχει καταδικαστεί ερήμην εις θάνατον
... Μισεί τους ανίκανους πολιτικούς, αλλά είναι αντίθετος στην καταδίκη των πολιτικών, υπευθύνων της Μικρασιατικής καταστροφής ... Μια αναμφισβήτητα δυναμική στρατιωτική και πολιτική προσωπικότητα της νεότερης Ελλάδας, αλλά και αμφιλεγόμενη -κυρίως λόγω της επιβολής της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936.
Σ' αυτό το βιβλίο παρακολουθούμε την ανοδική πορεία του μέσα από τη δράση του ως αξιωματικού, από το βαθμό του ανθυπολοχαγού (1890) ώς το βαθμό του υποστρατήγου (1920) και την ίδρυση του Κόμματος των Ελευθεροφρόνων (1921): αξιωματικός του "Επιτελείου του αρχιστρατήγου" στον πόλεμο του 1897, αξιωματικός του νεοσύστατου "Γενικού Επιτελείου Στρατού" το 1903, υπασπιστής και στρατιωτικός σύμβουλος του πρωθυπουργού και υπουργού Στρατιωτικών Ελευθέριου Βενιζέλου (1910-12), διευθυντής του Γραφείου Επιχειρήσεων στο 2ο Βαλκανικό πόλεμο, διευθυντής Επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου μετά τον πόλεμο, διοικητής της Σχολής Λοχαγών το 1914, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου το 1915, αρχηγός κόμματος το 1921...
Ο συγγραφέας του βιβλίου μάς οδηγεί σ' αυτή τη δραματική ανοδική διαδρομή τού μετέπειτα δικτάτορα βασισμένος στην πλούσια ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, κυρίως όμως στην πλέον άμεση πηγή: το Ημερολόγιο του ίδιου του Ιωάννη Μεταξά.