Καί μόνον τό γεγονός ὅτι ἡ Ὀλυμπιάδα (πρότερον Μυρτάλη) ὑπῆρξε σύζυγος τοῦ Φιλίππου Β΄ καί μητέρα τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, τῆς ἔδινε τό προνόμιο νά κατέχει σημαντική θέση στήν Ἱστορία. Τή θέση αὐτή, ὅμως, ἡ Ἠπειρώτισσα πριγκίπισσα δέν τήν κατέχει χάρη στή λάμψη τοῦ συζύγου καί τοῦ γυιοῦ της. Ἡ Ὀλυμπιάδα δέν εἶναι ἑτερόφωτη ἀλλά αὐτόφωτη. Διέγραψε τή δική της πορεία μέσα στήν Ἱστορία, τόσο στά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ συζύγου της ὅσο καί στά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ γυιοῦ της. Κυρίως, ὅμως, μετά τόν θάνατο τοῦ δευτέρου, ὁπότε ὁ ρόλος της στή Μακεδονία γίνεται πρωταγωνιστικός. Παρά τά ὅσα τῆς καταλογίζουν διάφοροι ἱστορικοί (ἀρχαῖοι καί νεότεροι), τοῦτο τουλάχιστον πρέπει νά τῆς ἀναγνωρισθεῖ: ὄχι ὅτι ἐγέννησε καί γαλούχησε τόν μεγαλύτερο ἄνδρα τῆς Ἱστορίας, ἀλλά ὅτι δι᾽ αὐτῆς ἡ γυναίκα εἰσέρχεται ὡς πρωταγωνίστρια στήν ἱστορική σκηνή, τουλάχιστον στόν εὐρωπαϊκό χῶρο. Δέν καλύπτεται ἀπό τή σκιά τῶν μεγάλων ἀνδρῶν τῆς ἐποχῆς – εἶναι «βαριοΐσκιωτη» μορφή. Μετά τόν θάνατο τοῦ μεγάλου γυιοῦ της καί γιά μία δεκαετία περίπου (323-316 π.Χ.) θά γίνει ὁ κινητήριος μοχλός τῶν πάντων στήν κυρίως Ἑλλάδα. Ὁ θάνατός της στήν Πύδνα ὑπῆρξε τραγικός, ἀλλά μέσα στήν τραγικότητά του μεγαλειώδης. Κανείς ἀπό τούς τότε πρωταγωνιστές δέν ἔδειξε τέτοιο μεγαλεῖο ἀπέναντι στόν θάνατο. Μέ τό βιβλίο αὐτό, προσπαθήσαμε νά φωτίσουμε τόν βίο καί τήν πολιτεία της –πού εἶναι ἀτελῶς γνωστά στό εὐρύ ἑλληνικό κοινό–, χωρίς ἐξωραϊσμούς καθώς καί βάναυσους χαρακτηρισμούς. Σ.Ι.Κ.