Το θεματολογικό αντικείμενο του τρίτομου αυτού έργου, είναι η ελληνική ιστορία της κατοχικής περιόδου. Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στην ερμηνεία και ανάλυση των δύο κρίσιμων Συμφωνιών που εμπίπτουν στην περίοδο αυτή και επηρέασαν βαθύτατα τη διαμόρφωση και εξέλιξη της νεότερης νεοελληνικής ιστορίας, του Λιβάνου (Μάιος 1944) και της Καζέρτας (Σεπτέμβριος 1944).

Η συλλογική μελέτη (Η ΚΑΤΟΧΗ- ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ), βραβευμένη το 1999 από την Ακαδημία Αθηνών, αποτελεί μία προσπάθεια συμβολής στην πολιτική ιστορία της περιόδου «Απρίλιος 1941-Φεβρουάριος 1945». Αποτελεί δοκίμιο πολιτικής ανάλυσης με εμπεριστατωμένη παράθεση πηγών και βιβλιογραφίας.

Πέραν της επιστημονικής αξίας του, το έργο καλύπτει ένα σοβαρό βιβλιογραφικό κενό και προσφέρει, ιδιαιτέρως στις νέες γενεές, τη δυνατότητα μίας αντικειμενικής ενημέρωσης γύρω από την κρίσιμη και πολυσυζητημένη κατοχική και πρώτη μεταπελευθερωτική περίοδο της νεοελληνικής ιστορίας. Η κατοχική και μετακατοχική περίοδος είναι πραγματικά συγκλονιστική. Κατά συρροήν και με καταιγιστικό ρυθμό καθημερινά εμφανίζονται και εναλλάσσονται γεγονότα, καταστάσεις, κίνδυνοι και αντιπαραθέσεις.

Όπως θα διαφανεί μέσα από τις σελίδες τις συνολικής αυτής μελέτης, κάθε μέρα της κατοχικής και μετακατοχικής περιόδου είναι γεμάτη από δρώμενα πολλαπλά και ποικίλα, τα οποία υλοποιούνται, συγχρόνως, εντός και εκτός του ελληνικού χώρου. Η παράθεση πολλών από τα κρίσιμα ντοκουμέντα και έγγραφα δίνει μία πιο ζωντανή και, ίσως, πειστική καταγραφή των γεγονότων και το πρωτότυπο υλικό για την προσωπική τοποθέτηση του αναγνώστη.