Το βιβλίο αυτό δεν είναι παρά ένα λεύκωμα με παλιές φωτογραφίες από τον ελληνικό Μεσοπόλεμο, από την περίοδο δηλαδή 1918-1940. Το ενδιαφέρον σ' αυτές είναι ότι δεν προβάλλουν τα κορυφαία ιστορικά γεγονότα της εποχής και δεν απεικονίζουν κορυφαίες ιστορικές μορφές. Αντίθετα, προβάλλουν την καθημερινότητα απλών ανθρώπων, που δεν βρέθηκαν ποτέ στο προσκήνιο της καταγραμμένης επίσημης ιστορίας, ανθρώπων που η μνήμη τους δεν άντεξε στο χρόνο και χάθηκε για πάντα...
Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης θα ταξιδέψει στο χρόνο και θα βιώσει μια άλλη διάσταση του παρελθόντος, τη διάσταση της λεγόμενης Ιστορίας των Ανωνύμων. Είναι μια "άλλη" ιστορία, που δεν καταγράφηκε και δεν θα καταγραφεί ποτέ και από κανέναν, μια ιστορία κατακερματισμένη σε εκατομμύρια μικρά κεφάλαια, όσα κι οι άνθρωποι που γεννήθηκαν, έζησαν και πέθαναν σ' αυτόν τον τόπο. Γιατί ο κάθε άνθρωπος που απαθανατίζεται σ' αυτές τις ταλαιπωρημένες προπολεμικές φωτογραφίες, υπήρξε. Κι υπήρξε όχι ως απρόσωπο κομμάτι μιας παχυλής κι απροσδιόριστης "μάζας", αλλά ως αυτόνομη οντότητα, που ονειρεύτηκε, αγάπησε, μίσησε και εισέπραξε προσωπικά τις οδυνηρές συνέπειες της άλλης, της καταγεγραμμένης επίσημης ιστορίας. [...]